Zoutgehalte
De geleidbaarheid is een goede indicator voor de hoeveelheid opgeloste zouten in water. De geleidbaarheid kan daarom worden gebruikt om de mate van vervuiling te schatten. Stijgt het gehalte aan ionen, dan neemt de geleidbaarheid – uitgedrukt in micro-Siemens per centimeter (µS/cm) - toe. In poldergebieden duidt dit ook op de invloed van verzilting.
Tijdens natte periodes verwachten we door verdunning een gunstig effect op de geleidbaarheid. Tijdens droogteperiodes verwachten we een nadelig effect op de geleidbaarheid. De invloed van de weersomstandigheden is dus van belang, maar door de toepassing van de meerjarenstatistiek worden de effecten van natte en droge jaren deels afgevlakt.
De gemiddelde geleidbaarheid in 2019 bedraagt 1.216 µS/cm en behoort hierbij tot de hogere waarden in de periode 2007-2019. De verklaring hiervoor ligt mee in het feit dat 2017 en 2018 bijzonder droge jaren waren en dit in combinatie met de droge zomer en herfst van 2019. Het percentage van de waterlichamen dat voldoet aan de typespecifieke norm voor geleidbaarheid bedraagt 36,4 % in 2019 en scoort daarbij het laagst sinds 2007.
