Emissies ozonafbrekende stoffen
Het gas CFK11 (trichloorfluormethaan) krijgt als ODP-waarde 1. Dit is de referentie. De andere gassen worden afgewogen t.o.v. CFK11. De ODP-waarde drukt dus de emissie uit van een bepaalde ozonafbrekende stof als een CFK11-equivalente emissie.
Een blik op het verloop van de emissies 2000-2016: zeer sterke daling van de totale ozonafbrekende emissie.
Een volledige bespreking van de ozonafbrekende emissies vind je in het rapport Lozingen in de lucht.
De totale ozonafbrekende emissie kent een sterke daling (-86%) in de periode 2000-2016. Deze daling is vooral te danken aan de afname van de emissie door CFK's en HCFK's, maar ook de halonen en methylbromide kennen een sterke daling.
De CFK's vertegenwoordigen nog steeds het grootste aandeel (69% in 2016). De voornaamste bron van deze emissies zijn schuimen die gebruikt worden als isolatiemateriaal (geëxtrudeerd polystyreen en poly-urethaan isolatieschuim).
In 2016 is het relatieve aandeel in de totale ozonafbrekende emissie van methylbromide en HCFK’s afgenomen ten opzichte van 2000, terwijl dit van de halonen en de CFK's gestegen is.
